De laatste tijd kom ik vaak in aanraking met persoonlijkheidstesten. Er worden kleuren toegediend en brandstofreserves gemeten. Persoonlijk meen ik te kunnen vertrouwen op boerenverstand en intuïtie om vlees in de kuip te beoordelen. Maar dat is niet meer van deze tijd zo blijkt.

In de afgelopen maanden voerde ik voor een Belgische telecom-reus diverse sollicitatiegesprekken om mijn team te verrijken. Een momentopname waarbij mijn humeur, het voorkomen van de sollicitant en de relevantie van het antwoord op mijn vragen, beslissend waren voor een tweede ronde.

Het onderbouwd voeren van een dergelijke gesprek behoort niet tot mijn educatieve achtergrond, noch schijnbaar tot die van de aanwezige HR manager die stelselmatig vragen stelde waarvan ik dacht "zo had ik ze ook graag gehad". 

Anderzijds heb ik mij de laatste tijd zelf regelmatig onderworpen aan persoonlijkheidstesten met uitkomsten die mij werkelijk hebben verbaasd vanwege accuratesse. Een twintigtal vragen, al dan niet met interesse beantwoord, vertelde me redelijk nauwgezet wie ik was. En verdomd dat het klopte, ook al neig ik te denken aan het horoscoopeffect. Toepasbaar indien gewenst.

Het lijkt mij daarom logisch om te gaan beginnen bij waar het nu eindigt, namelijk bij het assessment. Dat voorkomt willekeur door humeur, een slecht pak of een nerveus antwoord.

Op mijn reis door Papoea Nieuw Guinea trof ik tussen het nieuwsgierige volk een didgeridoe en meende geruststellend een mopje te blazen. Muziek verbindt per slot van rekening. Het volk barstte in lachen uit. Didgeridoe en peniskoker blijken anders van geluid.  

Bij Blokker zijn ze de weg kwijt. Dus richt ik mij op CEO Casper Meijer.

Zeer geachte heer Meijer,

Oprecht geïnteresseerd in het bestaansrecht van een volkomen achterhaalde winkelformule, meen ik u ter kennisgeving volgende voor te leggen opdat het wellicht leidt tot verhelderende inzichten. Want uiterlijke verandering lijkt mij volstrekt zinloos als een organisatie van binnenuit geen kernwaarden heeft, noch oog voor klantbeleving. En ondanks dat geneuzel van dit niveau uw bureau passeert, is het mijns inzien goed om zo nu en dan praktijkervaring te vernemen.

Ter onderbouwing van mijn repliek schets ik u volgende; Ik  kocht een, naar bleek, defecte
slacentrifuge.  Dat kan gebeuren, edoch met enige verbazing  als het aantal  medewerkers in de regel talrijker is dan het aantal bezoekers, en er dus ogenschijnlijk voldoende tijd rest om, de
afgeslankte voorraad, op kwaliteit te controleren. Daags later bezocht ik, met enige tegenzin, omdat ik wel wat beters te doen heb, dezelfde vestiging om het artikel te ruilen. Daar bemoeien
zich vervolgens drie medewerkers mee die allen wat onnozel om me heen draaien
of om beurten op een kassa rammelen. Mogelijk omdat ze last hebben van verveling.

Ruim een kwartier later, omdat het product "in het systeem als voorradig stond, maar in de praktijk niet aanwezig bleek" (alsof mij dat wat aangaat), opperde de manager het aankoopbedrag terug te geven. Op de vraag of ook mijn parkeerkaart kon worden vergoed, werd ik door dezelfde drie medewerkers meewarig aangekeken en luidde het antwoord "in onze Algemene Leveringsvoorwaarden staat dat niet". Met andere woorden; Ik kies voor Blokker (god
weet waarom), koop iets dat kapot blijkt, spendeer kostbare tijd om iets te corrigeren waar ik geen schuld aan heb, en draai vervolgens zélf op voor de kosten.

In mijn Algemene Ontvangst Voorwaarden echter staat iets héél anders. Namelijk dat de gemaakte kosten, en mijn tijd worden vergoed op basis van het gemiddelde Nationale Bruto uurloon indien ik moet opdraven voor de fouten van anderen. Een nederig excuus acht ik nog wel als minste gewenst.

De hooghartigheid waarmee het vastgeroeste grootwinkelbedrijf stelselmatig de gunst van klanten uit het oog verliest is de reden waarom een organisatie als Blokker geen enkel bestaansrecht meer heeft als ze zichzelf niet snel onder de loep neemt en opnieuw uitvindt.

Doe er mee zo u wenst.

Met vriendelijke groet,

Consternatie in het Noorden. Vroeger zat de oplossing in het probleem. Hangjongeren.

Heden ten dage biedt de participatiewet uitkomst. Want wie vroeg opstaat, hard werkt en strak wordt geregisseerd, heeft noch tijd noch fut voor raddraaierij. Dat tuig lacht zich een breuk om al dat liberale gepamper. En dan vertegenwoordigen ze een regime in een land waar dit soort gedrag met harde hand in de kiem wordt gesmoord. Ironisch.  

Ik verzwikte mijn enkel op een stationnetje in Den Haag en leed schade. Dus benaderde ik de veroorzaker HTM die verantwoordelijk is voor een passende tegelpuzzel. Althans zo had ik bedacht. Fout! Of ik bewijsmateriaal kan aanleveren. Dat VERREKTE stationnetje hangt vol met camera's?! Hoe moet ik in hemelsnaam een val registreren. Ik ben geen profeet. Dan maar een bericht naar het opperhoofd. Niet dat ik de ijdele hoop heb dat het iets uithaalt, want ook Kim Jung Un laat na mijn eerdere verzoek verstek gaan. Maar je weet maar nooit. Toch Kim, achterlijke rakettenschieter!  

HTM Personenvervoer NV

Julianaplein 10

T.a.v. Dhr. J. Bierman

2525 AA Den Haag

dossier 16062016.02-Vv-M

Rotterdam, 13 september 2016,

Geachte heer Bierman,

Geneuzel van dit niveau moge begrijpelijkerwijs uw bureau passeren, edoch meen ik u te moeten storen met het mijne.

Het betreft de bijzonder abjecte wijze waarmee uw schadebehandelaar Dhr. van Munster mijn klacht ter zijde heeft geschoven na een incident op eén der uwe perrons. Zonder verder in detail te treden ben ik door verschil van hoogte in afwijkende blinde geleide tegels op station Leidschenveen ten val gekomen en daardoor ruim drie weken aan huis gekluisterd. Inmiddels vier maanden verder beleef ik nog steeds ongemak van dit voorval.

Klaarblijkelijk ligt in dit soort gevallen de bewijslast bij het slachtoffer, en treft het vervoersbedrijf geen enkele blaam tot het tegendeel is bewezen. Geen enkele Nederlander is het aan de aandacht ontschoten dat camera's op ieder station iedere beweging registreren van iedere openbaar vervoer gebruiker. Dus ook mijn val, op het door mijn OV kaart geregistreerde tijdstip, is destijds ongetwijfeld geregistreerd.

Ik acht het dan ook bijzonder verwerpelijk dat een conglomeraat openbaar vervoersbedrijf, ten dienste van de burger, zich op deze wijze profileert. Dat druist in tegen ieder gevoel van rechtvaardigheid en roept bovenal op om incidenten via de pers aan het daglicht te brengen. Fatsoen is een kwestie van handelen.

Evenzo meen ik u te kunnen aanspreken op het gedrag van uw medewerkers, dan wel beleid.

Met belangstelling zie ik dan ook uit naar uw reactie.

Evolutie wil niet per definitie vooruitgang betekenen. Waar de mens zijn verstand poogt in te zetten voor verbetering zijn de resultaten daarvan niet zelden lachwekkend dan wel tandenknarsend.

https://www.nu.nl/gadgets/4321193/vrouw-klaagt-maker-slimme-vibrator-privacyschending.html

Er ontspruiten mij dagelijks al jaren plannen en wilde ideeën. Vandaag bedacht ik, turend naar mijn kledingkast, dat het kostuum van Kim Jong Un me wellicht goed zou staan. Dus stuurde ik de man een briefje, want zijn adres staat gewoon op internet. Handig.  

Dear Mr. Chairman,

I sign to you with a fun idea. Not from a political perspective, because who am I to interfere in matters that do not concern me, but from a personal and business perspective. I aspire namely for years your typical uniform to wear on special occasions. And while I thought about that I was thinking that it might be a brilliant idea to bring this elegant sobriety design into the European market, just as the Arafat scarf and Ché's beret was worn by millions.
I think there is a serious market for it and could also give you and your country a interesting Cult Status. But most of all I like one myself in EU size 52.

Looking very much forward to your reply, I send you my atmost regards,

Succesvolle sporters worden "onze jongens en meisjes" genoemd. Ze zouden een voorbeeldfunctie hebben. Ik vind dat apekool en hekel dat onze. Mensen die uitblinken in hun vak kiezen er niet voor om de opgedrongen verantwoordelijkheid van idool op zich te nemen. Die zijn vooral bezig met hun eigen prestaties en streven solistisch doelen na. Het zijn stuk voor stuk egoisten. En dat is prima, want als je wat wilt bereiken moet je voor jezelf kiezen. Sport, aandelenhandel of muziek, het is allemaal hetzelfde als je er in uitblinkt, omdat het kapitalisme zich als fruitvliegen op honing storten en de winnaar claimen met smeermiddelen. "We don't care about you, as long as you follow our rules and keep on scoring". Vanaf dat moment heeft het niets meer van doen met het wezenlijke onderwerp, maar gaat het over het bouwen van een imago opdat iedereen het wil zijn óf hebben.

In het bedrijfsleven heb je ook mensen die uitzonderlijke prestaties leveren. Evenzo Olympisch van niveau. Nick Leeson, Jordan Belfort en Jerome Kerviel vervullen daar de rol van kampioen discutabele exorbitante financiële kwesties. De eerste behoorde zelf ooit tot mijn jeugdhelden. Want als je zó kunt opgaan in zelfvertrouwen, en daarmee nagenoeg de oudste en grootste zakenbank van het Verenigd Koninkrijk om zeep helpt, ben je uitzonderlijk gepassioneerd. Maar dat geeft je nog geen voorbeeldfunctie.

Het enige verschil tussen sporters en succesvolle lieden in andere disciplines, is dat sport toegankelijk is voor iedereen. Maar verder gaat het zoals altijd vooral over geld. Sponsorgeld, reclamegeld, bierconsumptie, lidmaatschapdmodellen, tv-inkomsten, subsidies en andere economische belangen. Dat moet je als sporter maar aankunnen. Ik vind het niet gek dat doping lonkt of stoom hard wordt geblazen als je na lang knokken je doel bereikt.  

Daarom lijkt mij een suïcide watch voor Yuri Van Gelder momenteel nog niet zo onverstandig. Want van dal naar top zoals van Gelder deed, nodigt élke ex "verslaafde", of dan toch iemand die in álles tot het gaatje gaat uit om álle remmen los te gooien bij groots succes. Dat zouden begeleiders moeten weten. Da's boerenverstand en het eeuwen oud patroon van iedereen die een hap nam van een verboden appel. Als de uitspatting dan vervolgens vanuit een, vermoedelijk, groot schijnmoraal wordt bestraft met een publieke slacht, je sponsoren stekker gaan trekken en je tot 's lands sportparia wordt gebombardeerd, loert er levensgevaar zo ik meen. Dus rot op met dat ONZE, tenzij je bereidt bent om een oogje in het zeil te houden.

Ik hoorde vanmiddag de heer Moszkowicz bij BNR oreren dat hij als Hoofd Jurist tegenwoordig nobel werk doet voor de zwakkere in de samenleving. We spreken hier over Bram wel te verstaan.

Uit persoonlijke ervaring weet ik hoe het is om alles kwijt te raken. En met alles bedoel ik ook echt alles. Dat doet iets met den mensch. Dus dat Bram na zijn ondergang "noblesse oblige" predikt, begrijp ik wel. Het enige verschil tussen Bram en mij is dat Bram geen nacht onvrijwillig op straat heeft geslapen.

Desalniettemin stemt het mij positief dat deze sluwe vos zich voor de onwetende burger opwerpt tegen een kudde onverschillige neushoorns. Want Bram gaat achter luchtvaartmaatschappijen aan die jou (mij nog even niet) te lang laten wachten voor vertrek. Daar voorziet de wet in, en Bram kent de wet.

Tussen de regels door komt het er op neer dat Bram wederom vooral zichzélf een plezier doet. Knokken met the big boys. Hij mist alleen nog het grote toneel, maar droomt al van de eerste schadeclaims in de richting van het totale Volkswagenconcern.

Ook Dirk Scheringa heeft als verguisd narcist last van een jeukende pij. Want Dirk doet en roept inmiddels al weer een paar jaar precies hetzelfde, maar dan iets met incassotrajecten. Dirk ambieert zelfs een beursgang. Er is waakzaamheid geboden.

Beter wierpen Bram en Dirk zich, op basis van hernieuwde inzichten, op voor de uitvoering van een aanstaande Wet die alle bedrijven en overheden verplicht stelt om in een Centrale Databank bij te houden welke kosten klanten en Burgers onvrijwillig maken als gevolg van storingen, productie, maat en administratie-blunders. Want fouten maken doen we allemaal, maar ergens ligt een grens.

Dat zou bijvoorbeeld per bedrijf of overheidsorgaan op een maximum van 10 telefoonminuten per jaar, 2 km afstandoverbrugging en drie postzegels kunnen zijn. Alle verdere inspanningen en kosten die de Burger ongevraagd dient te investeren in het oplossen van missers, wordt jaarlijks gecompenseerd, omdat de veroorzaker wordt beboet voor overschrijding van aandacht. Dirk ziet er vervolgens op toe dat de betaling vlekkeloos verloopt. Zo niet is Bram aan de beurt. Boetedoening van het beste soort met voor beiden een inkomensplafond van een ton.  

Mijn voorstel is om de vergoedingen voor onachtzaamheid vast te leggen op het Nationaal Bruto uurloon van € 33,00 met een starttarief van € 50,00 per geval, plus € 6,00 administratiekosten. Met de komst van the internet of things is dit uitstekend realiseerbaar. De kosten kunnen worden gedekt door cumulatieve inhouding op het loon van iedere medewerker binnen de blunderende organisatie. Dat zal ze leren!

Het zou ook de Overheid bijzonder sieren om deze Wet zo snel mogelijk aan te nemen. Want mislukte liberaliseringen, een waardeloos opgestelde en bewaakte begroting, bankambities en de onlangs ingevoerde Participatiewet, verplichten je moreel tot het formuleren van spelregels die voor iedereen gelden. Als mens achter de klant meen ik recht te hebben op Algemene Ontvangstvoorwaarden die gelijk zijn aan die van levering. Tot die tijd heb ik geen munitie en moet ik me, volgens het neerbuigend geirriteerd provinciale call center-vee, vooral dienstbaar opstellen, teneinde niet te worden verstoten van contact. 

Echter net als bij een bancaire crisis heeft de macht geen oog voor het volk, en al helemaal geen boodschap aan nieuwe kansen. De megalomaan egoïstische pluche-bevuiler dendert ongestoord rechtdoor vanwege belangenverstrengeling, individueel nalatenschap, hebzucht en zelfverrijking. Zo ook Bram en Dirk

In onderstaande link wordt zo'n beetje de gehele evolutie om zeep geholpen. Copernicus en ik zitten er schijnbaar bijzonder ver naast. Daar ga ik dan met mijn "de wereld is rond...." Of kunnen we hier spreken van een doorgslagen geloofs-fantast?    

https://www.telegraaf.nl/tv/nieuws/binnenland/26134434/__De_aarde_is_toch_plat__.html