Women of the world. Save yourselves. Google-nerds have found a way to pick up girls.....

https://www.nu.nl/gadgets/4264104/google-patenteert-plaklaag-auto-botsing-met-voetgangers.html

De Europese Centrale Bank deelt al enige tijd "gratis" geld uit om de inflatie te beteugelen. Een systeem waar ik als eenpersoons huishouden maar weinig van begrijp, omdat als mijn budget wordt overstegen, er geen ongelimiteerde reservepot is. Was dat wel het geval, vrees ik het ergste. Want net als iedereen heb ik dromen en wensen. 

Gratis geld bestaat helemaal niet. Als je dat systeem ontleedt, blijkt het zoals altijd te gaan om een schimmig piramidespel. Jij en ik dienen als laatste bouwsteen. Best handig zo'n geldpers, als je tot je nek in de schulden zit. Het Kapitalisme heeft gefaald door hebzucht en geoorloofde diefstal door financiele instellingen, megalomane overheden en conglomeraten. Dus heb ik iets bedacht om het consumentenvertrouwen op een meer kansrijke manier te stimuleren. Namelijk Sleuteldag. 

Op Sleuteldag geef je de sleutels van jouw huis voor een dag aan je linker buur, ongeacht of je elkaar kent. Aan het eind van de dag besteedt je Honderd Euro aan iets waarvan jij vindt dat je buur het nodig heeft, of iets waarvan jij denkt dat het voor een glimlach zorgt. Het maakt niet uit wat, zolang het maar gebaseerd is op emphatische overpeinzing. Boedha's van Ikea zijn dus uitgesloten. Je zult zien dat als je een dag in het huis van je buren verblijft er altijd verborgen raakvlakken van interesse zijn. Mogelijk houdt je er zelfs vriendschap aan over. En dat biedt weer hele nieuwe kansen.

Als we dat iedere maand zouden doen, komt het voor Nederland neer op een kapitaalinjectie van ruim 9 miljard Euro per jaar. Het mooie ervan is dat we op die manier met behulp van ons nageslacht kennis maken met iedereen op deze aarde, en het vertrouwen in elkaar wordt herstelt. Evolutionair leidt het mogelijk zelfs tot een aangeboren moraal van behulpzaamheid. Dat lijkt mij een mooi streven. Sterker nog; dat lijkt mij super gaaf!

Om dat alles financieel mogelijk te maken kloppen we aan bij de ECB. Want die hebben momenteel 1100 miljard op de verkwansel-plank liggen. Geld dat nu nagenoeg renteloos wordt gestopt in begrotingstekorten van mechalomane Overheden en als vulmiddel dient voor de kraters van financiele instellingen. De Burger moet weer geloven. Want als de melkkoe niet meer gelooft is het kapitalisme ten dode opgeschreven omdat het is gefundeerd op lucht en leugens. 

Voor de goede orde wil ik wel benadrukken dat ik niet de illusie heb hiermee bij te dragen aan een stabielere economie. Maar het is nog altijd beter dan "nep"geld lenen bij financiele instellingen die slechts uit zijn op zelfverrijking. 

De wereld is rond. Laten we daar gebruik van maken door ons buigzaam op te stellen in plaats van klakkeloos de platte lijn te volgen. 

https://www.destaatsschuldmeter.nl/

Als ik uit mijn raam kijk zie ik een druk bezocht, iets wat obscuur Turks etablisement, vanwaar scooters af en aan rijden om pizza's te vervoeren. Persoonlijk houd ik er een andere eetgewoonte op na die wat meer in de lijn der traditie ligt. Ik laat me graag informeren en inspireren door Auguste Escoffier en Pellegrino Artusi. Want nu de wereld en haar bewoners steeds meer met elkaar verweven zijn als gevolg van evolutie, internet en onblusbare lust naar macht en nieuwsgierigheid, hecht ik bijzondere waarde aan culinaire authenticiteiten.

De heren Kuzu en Ozturk houden er een andere meetlat op na. Voor de goede orde spreken we hier over twee afvallige PVDA dissidenten die gebundeld een nieuwe partij zijn gestart met de twijfelachtige naam DENK, en die ik zojuist, iets wat paranoide, de genoemde platte dozenwinkel uit zie lopen. 

Er is mogelijk niets mis is met een Italiaanse pizza van Turkse afkomst, but it's not the real thing. Net zoals twee gesteven flapdrollen die zich voordoen als nuttige politici maar bij de minste of geringste vorm van kritiek stijgeren als werden ze stelselmatig geridiculiseerd. Wat natuurlijk ook zo is. Want rancuneuze potentaten die nog liever pias spelen dan de eer aan zichzelf houden, roepen dat soort reacties nou eenmaal op.

Ik begrijp niets van de schaamteloosheid waarmee onbruikbare zij-lijn-politici menen recht te hebben op een riant inkomen. Gebazel over flinterdunne populistische containerbegrippen als Samenleving, Duurzaamheid, Sociaal, Rechtvaardigheid, Onbalans en Veiligheid geeft hen schijnbaar een alibi. 

Gezamenlijk kosten die Kuzu, Ozturk, Bontes, van Klaveren, Houwers, Klein, van Vliet en Hachchi de Belastingbetaler een vermogen, terwijl dit land toch al een overschot heeft aan bipolaire geldverslindende mystificerendende vastgeroeste zetelclaimers. 

In de echte wereld belandt de burger bij ontslag of vertrek aan de digitale balie van een bureaucratisch gedrocht genaamd UWV. Maar niet de politicus. Die wordt weggestuurd of neemt ontslag en gaat op kosten van de Gemeenschap achterover leunen, of op stage naar New York en roept iets over Rechtvaardigheid, Samenleving en Onbalans. 

Da's wat mij betreft net zo onsmakelijk als de Italiaanse pizza van de iets wat obscure Turk bij mij aan de overkant!

Mijn dochter kan zich uren bezigen met een App op haar telefoon of tablet. Het betreft een behendigheidsspel waarbij hand oog coordinatie bepaalt hoe ver je stukken van Rachmaninov, Chopin en Bach speelt. Daar is ze bijzonder goed in met scores van wel duizend punten. Als ik daarentegen een poging waag, wat ik met tegenzin doe omdat ik er bloednerveus van word, en overpeinzing prefereer boven overhitte impulsen, kom ik niet verder dan drie of vier aanslagen. Het leeftijdsverschil bedraagt 37 jaar, wat betekent dat ik behoor tot de generatie van Voor Blackberry, mijn leeftijdsgraadmeter, omdat de generatie erna tekstberichten met twee vingers opstelt. 

De generatie van Na Blackberry is gecultiveerd om uitzonderlijk snel te handelen op een vierkante meter. Daarbuiten weten zij zich minder goed raad omdat het ze niet boeit. Het zijn Games, App's, Gadgets en Smart waardoor zij worden gedreven. Hun wereld bestaat uit het razend snel catagoriseren van kortstondige impulsen door een veeg naar links of naar rechts. Like (it or not). Pragmatisme versus sociale involutie.

En toen reed Max Verstappen als eerste over de Spaanse meet en werd daarmee prompt Koning van de Game-generatie. Op een vierkante meter overtuigde hij de wereld ervan dat Na Blackberry regeert. 

Ik erken en buig nederig. Mij rest slechts nog het delen van verhalen uit de oude doos. Want ik word komende week 45. 

Persoonlijk heb ik er een bijzondere hekel aan. Evenementen waarbij glamour en gladgestreken types ter vermaak, in overdaad, worden geetaleerd om het volk te voeden met gedachteloze troep. Onder het toeziend oog van een zogenaamde vakjury, die in de regel bestaat uit luidruchtige ordinaire betweters, dansen en zingen geevolueerde circus-apen ter vermaak. Het sluit naatloos aan bij een laffe diepvriesmaaltijd, en brand ongemerkt gaten in de bovenkamers van tientallen miljoenen continentale toeschouwers. 

Sommigen zien er daadwerkelijk naar uit om zoiets te bekijken, of hebben de afstandbediening ingeleverd in ruil voor een periodiek orgasme. Andere schamen zich om er voor uit te komen en zijn daarmee op de goede weg. Want zij bemerken de eerste signalen van een selectieve brein. Maar het Gross vindt het allemaal daadwerkelijk de moeite waard. 

Bestond het eerst nog uit veilig thuis op de bank beschimmen van zwakzinnige die meende te beschikken over talent, is het nu ineens topsport geworden en ligt de lat zo hoog dat het niveau van plat vermaak is uitgegroeid tot een voorportaal naar roem en rijkdom. Alsof dat het hoogste doel is. 

Schijnbaar is de mensheid nog steeds niet veel verder geevolueerd dan zijn Roomse voorouders. Uitzonderingen daargelaten.

De moeder van al die onzin passeerde afgelopen week de revu. Als afgevaardigde opteerde voor Nederland een aimabele jonge man uit Amsterdam, waarvan ik vermoed dat ie zich samen met zijn vrienden, knetter stoned, he-le-maal krom heeft gelachen om al die opgeklopte nonsens. Douwe Bob als verbindingsofficier van een land waar men elkaar in het dagelijkse leven nauwelijks licht gunt, tenzij het om Internationale strijdt gaat. Eensgezinde Collectieve Borderline, en dagen later nog balken wat er mis ging. 

Als de individuele mens zich op eenzelfde manier zou vereniging om tot oplossingen te komen voor relevante onderwerpen die ons allen aangaan, zou dit land er heel anders uitzien. Maar helaas tref je het collectief alleen als het om brood en spelen gaat

En daar gaat het dus mis!

Daar stond hij dan. Herkenbaar aan zijn onberispelijke voorkomen, zijn honds trouwe ogen, en de onmiskenbare vlinder onder zijn kin. Sommige kennen hem als MIchiel Schaap. Maar bij de meeste gaan bellen rinkelen als ze kennis nemen van het alter ego; De Hokjesman.

De Hokjesman integreert kortstondig in het leven van sub-culturen en etaleert op antropologische wijze aan een iedereen die het maar wil zien. 

Op nog geen paar honderd meter van mijn voordeur staat hij aan een balie waar de zogenaamde Kapsalon het daglicht zag. Het onderwerp betreft De Rotterdammer. Op een handje vol grof gebekte chauvinistische volharders na, die aan de vooravond van uitsterven staan, is de stad ongemerkt overgenomen door Provincievolk en alle denkbare mondiale Nationaliteiten. De Kapsalon staat synoniem. Een treurig resultaat van onoplettendheid omdat het armoevoer van het slechtste soort is. 

Rotterdam is de wereld in het klein. Straatarm en bestuurd door Megalomaan opportunisme van zetelbevlekkers die vooral bezig zijn met het nalaten van een iconisch persoonlijk testament. De Rotterdammer ondergaat het gelaten en vindt zijn weg richting de Turkse supermarkt of de Marokkaanse slager, onderwijl hij zich stierlijk ergert aan alles en iedereen. Want de Rotterdammer is een Nationalist met 176 Nationaliteiten.

Vol verwachting bracht ik een bezoek aan de Erasmus Universiteit voor een kennissessie over de Nieuwe Economie georganiseerd door UniPartners, het Academische adviesbureau aldaar. Want zoals ik al vaker heb laten doorschemeren ben ik die oude meer dan beu. Ik hoor dan ook graag of mijn ideeen over een nieuwe rijmen met de realiteit.

Na de gebruikelijke voorstelronde, waar iedereen zijn plasje mag doen en de een net iets harder op zijn borst slaat dan de ander, zette ik mij, vol verwachting schrap voor de inhoud. 

Een aller aardigste, eenvoudig ogende man van middelbare leeftijd, die het onwetende volk een lesje kwam leren, stelde zich voor als Data Analist, Beurs Goeroe zo U wenst. Een wetenschapper die handig gebruik maakte van zijn kennis om geld uit de zak van vermogende onnozelaars te kloppen. Van kassier opgewerkt tot bankier, waarna succesvol als zelfstandig vermogensbeheerder zijn portefeuille verkocht aan een gigantisch Amerikaans zakkenrollersimperium, en daar nu in loondienst, zwaaiend met scepter. 

Tijdens de twee uur durende sessie over oorzaak en gevolg van een, in mijn overtuiging, volstrekt verwerpelijk en verrot systeem, verliet ik iets wat teleurgesteld de collegezaal. Want als wetenschappelijk is bewezen dat cognitieve dissonantie er voor zorgt dat den mensch per definitie niet in staat is om rationeel te speculeren vanwege conflicterende hersenhelften, vraag ik me af hoe het zo ver is gekomen dat we financieel volledig afhankelijk zijn van een gigantisch casino en alle daaraan gelieerde aftreksels. Mogelijk omdat ieder van ons in patronen denkt en we de Black Swan over het hoofd zien. Want wat we niet kennen bestaat ook niet. Dat hebben ze bij Palm Invest goed begrepen. Om maar te zwijgen over het addergebroed dat zich in de nabije omgeving van waar luchthandel plaatsvind vestigt, om net even sneller heel veel kruimels op te kunnen pikken.

Met plaatsvervangende schaamte realiseer ik me prompt dat wij Nederlanders de uitvinders zijn van deze luchthandel. "de Verenigd Ongegeneerd Corrumperen- mentaliteit" riep een voormalig Minister President het volk toe aan de vooravond van de zoveelste economische crisis. Onnozelaar.  

En dan is er ook nog een vuistregel dat je 30% van je totale vermogen dient te beleggen als spreiding van risico, omdat er altijd wel ergens 30% vermogen is tot het moment van blut. Ik vermoed een pact tussen beleggers en beheerders om eindeloos onschuldig hun schouders te kunnen ophalen. 

Liever had ik geluisterd naar een verhaal over de kansen van een deeleconomie, het basisinkomen of een economie met een individueel kapitaalplafond zoals ik eerder voorstelde.  https://www.budgetavontuur.nl/news/opnieuw/  Want waarom zijn ze in Saudi Arabia onmetelijk rijk en in Bangladesh niet? En wie heeft eigenlijk bepaalt dat delfstoffen toebehoren aan hen die aldaar de schop hanteerde. Voor al deze vragen heb ik maar 1 antwoord. De mens is "nog" niet in staat om hebzucht te beteugelen.  

Maar de wereld is rond, en je kunt er niet vanaf. Zou het dan niet de bedoeling zijn dat we er samen het beste van maken. Bijvoorbeeld door alles met elkaar te delen. Want het is toch misdadig dat 1% van de wereldbevolking 90% van het modiale kapitaal bezit.

Als een Brabants jongetje opgroeid in een dorp genaamd Oirschot, en zijn ouders kort daarvoor emigreerde vanuit een Limburgs gat genaamd Klimmen, ontstaat eenzelfde ambitie om te worden geaccepteerd als een Syrier in Groesbeek. 

Als een Brabantse jongetje ouders heeft die onlangs zijn geemigreerd vanuit een Limburgs gat genaamd Klimmen, word op een zeker moment de ontvankelijkheid voor het Geloof gevierd. Namelijk in het achtste jaar. Dat doen ze overigens bij IS een stuk sneller. 

Niet dat een Brabants jongetje ook maar enige notie heeft van de inhoud. Maar er wacht hem een nieuwe fiets! Hetgeen standaard toebehoort aan de eerste communie.

Dus meende mijn moeder, tot mijn grote ergernis, een Brabantse koffietafel te organiseren. Persoonlijk had ik liever gezien dat er een overdaad aan frikandellen rondvlogen. Maar die kwamen er bij ons niet in. Nog liever een gigantisch Brabants Boerenbond-servies.  Ze had dat geld ook in de door mij geambieerde fiets kunnen stoppen. Maar mensen die uit Klimmen komen zijn in staat om met drie emmers, een oud geweer en een paar schoenen, zo maar een nieuwe fiets te maken. 

Achtendertig jaar later, tijdens wat ik noem "de laatste verhuizing van hun leven ( cradle to cradle naar Klimmen notabene), stelde mijn moeder de vraag of iemand geinteresseerd was in het Brabantse Boerenbond-servies. Dus ik zeg " Godverdomme......,". 

Niet dat ik Brabants Boerenbond wens te gebruiken, maar bedacht terstond dat de "troep"-koningin van Den Haag daar ongetwijfeld hele bijzondere dingen van kan maken. Wellicht zelfs een fiets? Heb ik er toch nog een beetje plezier van..........

https://www.queenoftrash.nl/

Mijn dochter is zeven. Ze rijdt paard, heeft een staart en fel blauwe ogen. Ze is mijn prinses. Iets wat slungelig slordig en snel afgeleid, Precies zoals alle zeven jarige meisjes. Daarnaast verbeelt ze zich met momenten dat ze van Adel is, waarop ik mijn rol als Koning, in haar rollenspel, graag ter wille ben. Liefdevolle vaders sloven zich namelijk graag uit om prinsessen van hun dochters te maken. 

Ik was dan ook bijzonder verheugd om te vernemen dat er zich een onderscheidende kans voordeed.

Want ooit bestond het drielandenpunt in Vaals uit een vierde land. Neutraal Moresnet genaamd. 

In Moresnet, waar niemand echt heerst, gelooft men in een Verenigde Wereld. De kracht van harmonie. Geen geweld, geen geloof, geen heerschappij, paice en vree. My cup of tea. En nou wil het toeval dat mijn voorouders aldaar "van hoge adel" waren, omdat een van hen, mogelijk met een borrel op, het Officiele Volkslied schreef. In Esperanto wel te verstaan.

Dus als trotse vader maak je, of dan toch ik, gewillig gebruik van alle bruikbare overtuigende middelen die voor hande zijn, waarbij de eerlijkheid me wel gebiedt te melden dat Moresnet in 1919 in rook is opgegaan als gevolg van een zinloze oorlog. En da's ironisch, omdat het is ontstaan als gevolg van de oorlog met een klein Frans mannetje. Ik dien dus eigenlijk alle gebruikte werkwoorden in verledentijd te zetten. 

Maar ik weiger. Want in de ogen van mijn dochter lonkt de Adel.